Αδελφικές σχέσεις: γιατί δεν βοηθάει καθόλου η σύγκριση !
/
τα δυο μου παιδια, πλατη πλατη μια χαρα
''Έλα πιες το γάλα σου! Η αδελφή σου το ήπιε όλο''
''Δεν έβαλες τα παπούτσια σου ακόμα; Πώς γίνεται η αδελφή σου να είναι έτοιμη και εσύ να αργείς πάντα;''
''Γιατί χρησιμοποιείς κακές λέξεις; Η αδελφή σου ποτέ δεν μιλάει έτσι…''
Μη μου πεις ότι δεν έχεις ξανακούσει τέτοιες προτάσεις!
Εγώ πάντως, έλεγα κάθε μέρα αρκετές τέτοιες… πριν μάθω ότι δεν βοηθάνε καθόλου!
Είναι τόοοοοοοσο εύκολο να καταφύγουμε στη σύγκριση όταν έχουμε 2 ή περισσότερα παιδιά. Είναι ανθρώπινο θα έλεγα… Έτσι έχουμε μάθει κιόλας…
Αλλά ξέρουμε τι σκέφτεται αλήθεια το παιδί μας όταν ακούει τέτοιες κατά τα άλλα αφελείς προτάσεις;
Ας μπούμε στο μυαλό του παιδιού μας όταν του λέμε…
''Έλα πιες το γάλα σου! Η αδελφή σου το ήπιε όλο''.
Νομίζουμε ή τουλάχιστον ελπίζουμε ότι το παιδί θα σκεφτεί: ''Ώχ ναι, έχει δίκαιο η μαμά, ας το πιω και εγώ''
Ενώ το παιδί στην πραγματικότητα σκέφτεται: ‘’Η μαμά προτιμά την αδελφή μου επειδή τα κάνει όλα σωστά’’
Ή όταν λέμε ‘’Δεν έβαλες τα παπούτσια σου ακόμα; Πώς γίνεται η αδελφή σου να είναι έτοιμη και εσύ να αργείς πάντα;’’
Νομίζουμε ότι το παιδί θα σκεφτεί: ‘’ Πρέπει να ετοιμάζομαι πιο γρήγορα γιατί όλοι αργούμε εξαιτίας μου’’.
Ενώ το παιδί στην πραγματικότητα μάλλον σκέφτεται: ‘’ Πάντα όλα σωστά τα κάνει η αδελφή μου. Θα της δείξω το βράδυ εγώ!’’
Το συμπέρασμα είναι ότι δεν είναι βοηθητικές οι συγκρίσεις!
Αντίθετα:
Το παιδί δεν θα διορθώσει την συμπεριφορά του όταν τον συγκρίνουμε με τον/ την αδελφό/ή του
Οι συγκρίσεις βάζουν λάδι στην φωτιά στις αδελφικές σχέσεις. Το παιδί θα ξεκινήσει να νιώσει αρνητικά συναισθήματα απέναντι στον αδελφό του.
Και αυτό ισχύει είτε η σύγκριση είναι αρνητική είτε είναι θετική…
Μία θετική σύγκριση είναι για παράδειγμα: ‘’Μπράβο που μάζεψες τα πράγματα σου, όχι σαν την αδελφή σου που τα πετάει όλα από δω και από κει’’ , το παιδί θα σκεφτεί ότι τον προτιμάει ο γονέας ή μπορεί ακόμα και να λυπηθεί τον αδελφό του.
Οπότε τι κάνουμε;
Οι Adele Faber & Elaine Mazlish στο Best Seller βιβλίο τους ‘’Αδέλφια, όχι αντίπαλοι’’ λένε :
Οι συγκρίσεις έχουν αρνητικές συνέπειες ΠΑΝΤΑ.
ΑΝΤΙ ΝΑ ΣΥΓΚΡΙΝΟΥΜΕ, ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΥΜΕ αυτό που βλέπουμε, αισθανόμαστε ή χρειάζεται να γίνει.
Μιλάμε μόνο για τη συμπεριφορά που μας δυσαρεστεί ή μας ευχαριστεί.
Δηλαδή, αντί να πούμε :
‘’Έλα πιες το γάλα σου! Η αδελφή σου το ήπιε όλο’’,
Καλύτερα να λέμε:
‘’ Βλέπω ότι δεν έχεις τελειώσει το γάλα σου και πρέπει να φύγουμε.’’
Καλύτερα να περιγράφουμε.
‘’Δεν έβαλες τα παπούτσια σου ακόμα, θα σε περιμένει η δασκάλα του μπαλέτου’’ .
Υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να ανταποκριθεί το παιδί και το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα ξεκινήσει να νιώσει αρνητικά απέναντι στον αδελφό του, επειδή απλά, δεν αναφέραμε καν τον αδελφό!
Προσωπικά, πριν λίγους μήνες ακόμα, σύγκρινα συνέχεια τα παιδιά όπως στο παράδειγμα με το γάλα ή έλεγα στην μεγάλη μου κόρη που συχνά αργεί όταν είναι να φύγουμε ‘‘Άντε ετοιμάσου, κοίτα είμαστε όλοι έτοιμοι, ακόμα και η Σοφία φόρεσε το μπουφάν της. Τα κορίτσια έχουν μόνο 2 χρόνια διαφορά και εύκολα έκανα συγκρίσεις.
Από το πολύ βοηθητικό Workshop που παρακολούθησα με βάση το βιβλίο ‘’Siblings without rivalry’’, και μετά, προσπαθώ να μη συγκρίνω τα παιδιά και να περιγράφω.
Στην αρχή δάγκωνα συνέχεια την γλώσσα μου αλλά τελικά είναι πιο εύκολο από τι φαίνεται! Βεβαίως ακόμα τσακώνονται τα παιδιά αλλά βλέπω μία βελτίωση στη συχνότητα, σίγουρα το να μην τα συγκρίνω βοηθάει.
Εάν έχεις 2 ή 3 παιδιά (ή 4;) πώς είναι μεταξύ τους; Υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός; Πες μου στα σχόλια παρακάτω!
Δες πώς θα αντιμετωπίσεις την SOS ερώτηση ’Πoια αγαπάς πιο πολύ; Εμένα ή την αδελφή μου;’’ ΕΔΩ.
Πηγές και έμπνευση
Για γονείς: Αδέλφια, όχι αντίπαλοι, εκδόσεις Πατάκη
Για τα παιδιά : Η αγαπημένη μου αδελφούλα, εκδόσεις Κόκκινο
