Το παιχνίδι δεν είναι μία παρένθεση ανάμεσα σε πιο ''σοβαρές'' δραστηριότητες

Σήμερα το πρωί… τα παιδιά παίζουν στο σαλόνι.

Ακούω τον Μπαμπά να τους λέει:

- Παιδιά σε λίγο φεύγουμε, πριν θα χρειαστεί να κάνουμε το x και το x, εντάξει;

- Μα Μπαμπάαααα δεν *τελειώσαμε*!

Και… Χαίρομαι με το «δεν τελειώσαμε».

Γιατί πάντα αυτό λέει η Σοφία σε τέτοιες περιπτώσεις.

Με το «δεν τελειώσαμε» λέει πολλά…

Μας λέει στην ουσία ότι το παιχνίδι είναι η δουλειά τους και ότι πρέπει να ολοκληρωθεί πρώτα.

Θέλει να καταλάβουμε ότι το παιχνίδι τους δεν είναι μια παρένθεση ανάμεσα σε πιο «σοβαρές», οργανωμένες ή δομημένες δραστηριότητες.

Το παιχνίδι είναι ΤΟ θέμα τους, έχει αρχή, μέση τέλος, έχει ΣΚΟΠΟ.

Τα δίνουν όλα και μαθαίνουν όταν παίζουν, και εμείς οφείλουμε να το σεβαστούμε…

… ή τουλάχιστον μάλλον να ζητάμε συγνώμη όταν αναγκαζόμαστε να τους το διακόπτουμε.

———
Φωτό: ένα από τα παιχνίδια τους, ένα κουτί-κατασκευή τους που μάλλον θα είναι μαζί μας για καιρό ακόμα… έχει σκοπό και αυτό…

Άκου το παιδί που κρύβεται μέσα σου

Άκου το παιδί που κρύβεται μέσα σου

''Μπαμπά, μαμά, βλέπω ομορφιά παντού, σε ένα λουλούδι που μαζεύω για σένα στο δρόμο, σε μια λακκούβα νερού όπου θέλω να πηδήξω μέσα μαζί σου μπαμπά, σε αυτή τη στιγμή στο βενζινάδικο που σε βλέπω κουρασμένη μαμά και σου δίνω ένα φιλί.

Ζω τη στιγμή. Ζω το δευτερόλεπτο. Εσύ την ζεις; Είσαι εδώ μαζί μου; 

Βλέπω κάποιες φορές τα μάτια σου χαμένα άλλου.

Εσύ Mαμά σκέφτεσαι συνέχεια το μέλλον, και χάνεσαι σε αυτό. Σκέφτεσαι τι θα φάμε το βράδυ, που θα πάμε διακοπές το καλοκαίρι, τι δώρο θα πάρουμε στο πάρτι της Μυρτώ την Κυριακή. Ανησυχείς για το μέλλον μου, τι δουλειά θα υπάρξει για μένα το 2035.

Εσύ Μαμά, σκέφτεσαι το παρελθόν, γιατί σου μίλησε έτσι η θεία Κούλα και τι θα έπρεπε να της είχες απαντήσει... σκέφτεσαι ότι έπρεπε να είχες σπουδάσει ότι ήθελες, και ότι σου είπαν οι γύρω σου για σένα... σκέφτεσαι.

ΣΤΑΜΑΤΑ. Σταματά να σκέφτεσαι.

Read More