Με αυτά τα βίντεο, ανακαλύπτουμε την κλασσική μουσική με το μάτι!!
Είναι βιντεάκια που θα θέλεις να δείξεις στα παιδιά σου (και να δεις και εσύ!)
Ανακάλυψα το Doodle Chaos και έχω τρελαθεί!
Τι να σου πω; Δες τα!
Και την επόμενη φορά που πρέπει να βάλεις ένα βιντεάκι στο παιδί σου, (ξέρεις όταν ΔΕΝ υπάρχει άλλη επιλογή…) δείξε του αυτά τα βίντεο και νιώθε και εσύ καλύτερα!
Read MoreΈχεις ξανακούσει για το Best seller βιβλίο του Steven Covey Οι 7 συνήθειες των εξαιρετικά αποτελεσματικών ανθρώπων; Ο γιος του Steven Covey έγραψε μία εκδοχή για παιδιά με ωραίες ζωγραφιές και ιστορίες.
Διδάσκει στα παιδιά τις διαχρονικές αξίες και αρχές που περιλαμβάνονται στις 7 συνήθειες των εξαιρετικά αποτελεσματικών ανθρώπων – από το να κατανοήσουν πώς να αναλάβουν την ευθύνη της ίδιας τους της ζωής μέχρι το να ανακαλύψουν γιατί η ισορροπία είναι ό,τι καλύτερο.
Read MoreΣε βλέπω πολλές φορές χωρίς ενέργεια…
Βλέπω ότι σκέφτεσαι πολύ, όμως το σώμα σου νυστάζει.
Και ήρθε η ώρα να σου κάνω ένα μαγικό… Γιατί είναι ωραίο να έχεις στόχους, να προχωράς, να πας μπροστά, να προβλέπεις, να σχεδιάζεις το μέλλον.
Όμως, κάτι δεν καταλαβαίνω...
Η χαρά του τώρα πού είναι όταν σκεφτόμαστε συνέχεια το ‘’μετά’’;
Ήσουν λίγο στεναχωρημένη, απασχολημένη, προβληματισμένη, κουρασμένη προχτές. Έφτιαχνα ένα παζλ και ενώ με κοίταζες, ήξερα ότι δεν με έβλεπες.
Read MoreΑυτό το βιβλίο έχει ιδιαίτερη σημασία για μένα.
Γιατί μου γνώρισε τον θετικό γονέα που κρυβόταν μέσα μου πολύ καλά.
Δεν θυμάμαι πως μπήκε στην ζωή μου το βιβλίο αλλά αφού μπήκε, έμεινε.
Με αυτό το βιβλίο, ξεκίνησα την διαδρομή μου ως μαθητευόμενος θετικός γονέας. Ήταν το πρώτο βιβλίο θετικής διαπαιδαγώγησης που διάβασα και… νομίζω ότι είναι το μοναδικό βιβλίο στην ζωή μου που διάβασα τόσες φορές.
Ήταν σαν τις οδηγίες χρήσης που δεν μου είχαν δώσει βγαίνοντας από το μαιευτήριο…
Γιατί, αφού τελειώνει η φάση θηλασμό/ μπιμπερό και ξέρουμε πια πως να αλλάζουμε πάνες με κλειστά μάτια, ξεκινάνε οι κρίσεις και οι εκρήξεις.
Και τότε… ήρθε ΤΟ βιβλίο.
Read MoreΣε 50 μέρες γίνεται 6 η Ελαία (ναι, μετράμε, εσείς;). 6 χρόνια που προσπαθούμε να την μεγαλώνουμε μέσα στην θετική διαπαιδαγώγηση. 6 χρόνια που διαβάζουμε και κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε για να την αφήσουμε να ανθίσει όπως θέλει αυτή με όρια και κανόνες αλλά ποτέ με τιμωρίες. Προσπαθούμε να την καθοδηγούμε με σεβασμό, όχι να επιβάλουμε, να ακούμε με ενσυναίσθηση χωρίς να δίνουμε αμέσως λύσεις.
Θέλουμε να την αφήνουμε να εκφράσει βασικά ότι έχει μέσα της, άσχετα από τις δικές μας ιστορίες και προσδοκίες. Θέλουμε να πετάει ελεύθερα.
Δεν τα καταφέρνουμε πάντα, κάνουμε λάθη και είναι λογικό γιατί δεν υπάρχει η τελειότητα (ευτυχώς κιόλας!)
Η Ελαία είναι ένα σούπερ γλάρος (υποκειμενικά μιλάμε πάντα ε😉)
Αυτές τις μέρες που πρόσφατα ξεκίνησε δημοτικό, την κοιτάω, βλέπω πως πετάει, πως είναι με τους φίλους της και σκέφτομαι με ένα χαμόγελο τα ωραία και τα δύσκολα του να μεγαλώσεις ένα παιδί με θετική διαπαιδαγώγηση.
Και είπα να σας τα μοιραστώ κάποια δικά μας WOW & άουτς για να γελάσετε (σοβαρά) λίγο και να μου μοιραστείτε μετά τα δικά σας!
Read MoreΜεγάλη μέρα για όλους ε;
Είμαστε στην ίδια κατάσταση: δεν ξέρουμε εάν θέλουμε να γελάσουμε η να κλάψουμε. Μάλλον υπάρχει λόγος και για τα δύο, ευτυχώς.
Όλα είναι ξαφνικά μεγάλα, το κτίριο μπροστά, τα παιδιά γύρω μου, η τσάντα πάνω μου.
Φαίνομαι τόσο μικρή ξαφνικά.
Πριν από λίγες μέρες κράταγα μια τσάντα παραλίας ακόμα πιο βαριά και έκανα βουτιές μέσα στην θάλασσα.
Και τώρα είμαι εδώ, για μία άλλη βουτιά.
Στο δημοτικό. Ήρθε η ώρα από τι φαίνεται.
Read MoreΜπαμπά, Μαμά, κατάλαβα κάτι σημαντικό. Θα σας πω γιατί καλύτερα πολλές φορές να αφήνουμε τα πράγματα να πέσουν κάτω. Να μην προσπαθούμε να τα μαζεύουμε, ούτε να ζοριζόμαστε επειδή πέσαν όλα κάτω.
Γιατί; Επειδή:
Όταν πέφτουν πράγματα κάτω, κάτι μαθαίνουμε...
·Δεν έχει πάντα σημασία εάν πέσει κάτι κάτω.
·Δεν χρειάζεται πάντα να παλεύουμε για τα πάντα. Κάποιες φορές καλύτερα είναι να αφήσουμε τα πράγματα να πέσουν ομαλά κάτω και να συνεχίσουμε ήρεμα την ζωή μας.
Και επειδή μάλλον δεν καταλαβαίνετε ακόμα τίποτα από αυτά που λέω παρόλο που μιλάω πολύ σοβαρά, θα σας τα πω με παραδείγματα:
Read MoreΗ στιγμή λίγο πριν ξεκινήσει, πάντα χτυπάει πιο δυνατά η καρδιά μου, φοβάμαι… αλλά μου αρέσει κιόλας. Δεν ξέρω πια γιατί ήθελα να ‘παίξω’. Θέλω και δεν θέλω που είμαι μέσα εκεί. Δεν μπορώ να αλλάξω γνώμη, η ζώνη με σφίγγει. Τώρα πρέπει να αντέξω και να απολαύσω το ‘’ταξίδι’’. Και περνάω τελικά φοβερά. Και θέλω κι άλλο!
Έχεις ανέβει σε rollercoaster; Ξέρεις αυτά στα Luna Parks που ανεβοκατεβαίνουν και νομίζεις ότι δεν τελειώνουν ποτέ;
Σκέφτηκα ότι το να είσαι γονέας, είναι σαν να είσαι σε ένα rollercoaster.
· Δεν μπορείς να αλλάξεις γνώμη… παρόλο που κάποιες στιγμές θα ήθελες να πεις ‘πάσο’ και να πας μία βόλτα αφήνοντας τα παιδιά να τσακώνονται μόνα τους και να μαζεύουν το σπίτι. Από τη στιγμή που γεννάς, δεν υπάρχει επιστροφή.
· Ζεις όλα τα συναισθήματα σε έντονη μορφή, τίποτα δεν είναι λείο και ήρεμο στο ταξίδι του γονέα: συναρπαστικές στιγμές, πάθος, έκπληξη, συγκινήσεις, φόβος που σου κόβει την ανάσα, και πάνω απ’ όλα έχει άνω κάτω. Μέρες που νιώθεις ότι πετάει και χορεύει ο γονέας μέσα σου όταν είσαι ψηλά στο rollercoaster και μέρες που νιώθεις ότι δεν ήσουν αρκετός/η μαμά/μπαμπάς όταν είσαι κάτω.
Αλλά όπως και στο rollercoaster, κερδίζει ότι σου αρέσει!
Read MoreΞέρω Μαμά / Μπαμπά, όταν ήσουν παιδί άκουγες συνέχεια τέτοιες μικρές φρασούλες:
‘’Έτσι είναι, όχι αλλιώς, επειδή το είπα εγώ’’
‘’Μίλα, μα τι έχεις πια; Έχασες τη γλώσσα σου; ‘’
‘’Σταμάτα να κλαψουρίσεις επιτέλους!’’
‘’Μα δεν είναι τίποτα αυτό, σταμάτα τώρα να κλαις!’’
‘’Να είσαι πιο ρεαλιστής στην ζωή σου’’
‘’Χαζή είσαι; Δεν καταλαβαίνεις ποτέ τίποτα.’’
‘’Εγώ στην ηλικία σου, τα κατάφερνα. ‘’
‘’Πήρε 15, μπράβο, οι άλλοι πόσο πήραν; ‘’
‘’Εντάξει, μη το κάνεις θέμα, θα δεις, θα ζήσεις πιο δύσκολα πράγματα στην ζωή σου…’’
Γράφει η Μαμά, Blogger και φίλη μου Stella Ioannidou που είχε την φανταστική ιδέα να δημιουργήσει το www.project-mamager.com, ένα Blog που μιλά για το πόσο απαραίτητες είναι οι δεξιότητες των μαμάδων για τις σύγχρονες επιχειρήσεις.
Πριν από μερικές ημέρες μου συνέβη κάτι υπέροχο: Βρέθηκα χωρίς συντροφιά σε κεντρικό βιβλιοπωλείο της Αθήνας, με ένα ολόκληρο μισάωρο για ξόδεμα! Δίχως να το πολυσκεφτώ, έσπευσα στο καλύτερο μέρος όλου του κόσμου: την πτέρυγα με τα παιδικά βιβλία.
Read MoreΤρέχουν όλα: η ζωή, ο χρόνος, εμάς και το παιδί μαζί. Σε όλες τις νορμάλ οικογένειες, παλεύουμε καθημερινά για πολλά πρακτικά ζητήματα και μαλώνουμε για αυτά! (Πάλι τα παπούτσια σου είναι στη μέση του διαδρόμου!!! … Όχι άλλη σοκολάτα! … Δεν θέλω να πάω γαλλικά… και τα λοιπά!)
Πρέπει να σου πω κάποια πράγματα Μαμά… γιατί όλα μπορούμε να τα δούμε αρνητικά ή… θετικά…
Δεν φτιάχνεις νόστιμο μουσακά, ούτε βιολογικό αρακά. Γενικά, δεν μαγειρεύεις καλά.
Δεν ξέρεις να μου πλένεις σωστά τα μαλλιά και με όλο το νερό στα μάτια, φωνάζω κάθε φορά ΑΑΑΑΑΑΑΑ
Δεν σου αρέσει να παίζεις μαζί μου lego ούτε τα σχετικά.
Είσαι συχνά η τελευταία που με παίρνει από το σχολείο στις 16:04, με ξεμαλλιασμένα μαλλιά…
Το σπίτι είναι άνω κάτω και δεν το μαζεύεις πάντα.
Και όλοι καταλήγουμε στο κρεβάτι υπερβολικά αργά…
Έχεις ελαττώματα, δεν είσαι (ούτε λίγο) τέλεια, Μαμά.
Αλλά είσαι η μαμά μου και είσαι αρκετή, μαμά.
Read MoreΤο πρωί σε χαιρέτισα ενώ έμπαινα στο σχολείο. Από μακριά, μου χαμογέλασες, με χαιρέτισες και είδα πολλές καρδούλες γύρω σου να πετάνε. Η δίκη μου καρδιά έσφιξε λίγο. Πολλές ώρες θα είσαι μακριά μου… Μετά σε είδα γρήγορα να μπαίνεις στο αυτοκίνητο και έφυγες.
Θα σου λείψω, το ξέρω. Μου λείπεις ήδη, εμένα.
Να ξέρεις, δεν ήθελα να πάω σχολείο σήμερα αλλά δεν σου το είπα, έτσι κι αλλιώς μου λες ότι πρέπει να πάω. Ήθελα ακόμα μια αγκαλιά αλλά δεν σου το είπα, δεν ξέρω γιατί.
Read MoreΕίναι βράδυ. Όλα είναι σιωπηλά. Ακούς μόνο την απαλή ανάσα του νεογέννητου σου. Είναι μόλις
λίγες μέρες που επιστρέψατε από το μαιευτήριο και το να το έχεις τόσο κοντά σου τη νύχτα σε
καθησυχάζει. Του πιάνεις το χεράκι με τρυφερότητα... Σε λίγο θα ξυπνήσει για να φάει, κανονικά
θα έπρεπε και εσύ να ξεκουραστείς αλλά είναι τόσο όμορφο αυτό το πλασματάκι δίπλα σου...
Έγινες γονιός και ακόμα δυσκολεύεσαι να το πιστέψεις.
Είναι βράδυ. Πέρασαν οι πρώτες μέρες. Πλέον δεν θέλει να κοιμάται στο ειδικό
λίκνο συγκοίμισης που είναι κολλημένο στο δικό σου κρεβάτι. Έχει μάλλον κολικούς. Χτυπιέται,
τεντώνεται και κλαίει. Την παίρνεις αγκαλιά και ηρεμεί αμέσως. Απόψε, θα κοιμηθεί πάνω σου. Τι
να κάνεις... Αφού έτσι ηρεμεί; Μόλις μπορέσεις, θα δοκιμάσεις να την ακουμπήσεις στο λίκνο της
πάλι.
Read MoreΧτες δεν μπόρεσα να φορέσω τα θετικά μου γυαλιά.
Φώναξα. Απείλησα. Τρελάθηκα. Μόνο θετικά δεν αντέδρασα.
Μίλαγε άσχημα η Ελαία … (''Θέλω ένα χυμό τώρα!'' ''Τι είναι αυτές οι πλαστελίνες; Αυτές πήρες; Χάλια είναι, δεν είσαι καλή μαμά'') και δεν μπόρεσα να μπω στο υποβρύχιο του θετικού γονέα για να εξετάσω για ποιο λόγο είχε μία άσχημη συμπεριφορά.
Πείραζε συστηματικά την αδελφή της… και δεν μπόρεσα να κάνω ενεργητική ακρόαση για να την βοηθήσω να ξεφλουδίσει το κρεμμύδι.
Με χτύπαγε από τα νεύρα της και ήθελα και εγώ να τη χτυπήσω.
Read MoreΤου έδωσες depon; Τι ώρα;
Πήγες το αυτοκίνητο στο συνεργείο;
Αύριο, μπορείς γυρνώντας να αγοράσεις μπαταρίες για το αυτοκινητάκι του παιδιού;
Πολλές φορές, τα βράδια, οι κουρασμένοι γονείς ανταλλάζουν μόνο τέτοιες κουβέντες.
Πάνε τα παιδιά για ύπνο και κοιτάζονται (στην καλύτερη περίπτωση δηλαδή εάν δεν είναι ο καθένας στο κινητό).
Και τότε λένε αόριστα δύο τρία πράγματα ή δεν ξέρουν τι να πουν.
Δεν είναι ότι δεν έχουν τίποτα να πουν όμως.
Απλά εκείνη την ώρα είναι κουρασμένοι και δεν έχουν ιδέα τι να πουν.
Βρήκα λύση!
Read MoreΜου μαθαίνετε πολλά για την ζωή. Θέλω και εγώ να σας μάθω κάτι πολύ σημαντικό. Πάρα πολύ σημαντικό για τη σχέση μας και για την δική μου συναισθηματική υγεία.
Θυμώνω συχνά, φωνάζω και πολλές φορές χτυπιέμαι στο πάτωμα. Δεν σας αρέσει, το ξέρω. Δεν ξέρετε τι να κάνετε, πολλές φορές θυμώνετε και εσείς μετά και όλοι ουρλιάζουμε στο σπίτι.
Πρέπει να σας πω όμως πως έγω βλέπω τα πράγματα…
Read More
Είδα αυτό το βίντεο και νομίζω ότι πρέπει να το δεις και εσύ.
Μιλάει για το πως η παιδική μας ηλικία και η σχέση με τους γονείς μας τα πρώτα 6 χρόνια επηρεάζει όλη μας την ζωή, τις σχέσεις μας, την ψυχολογία μας, την ευτυχία μας.
Λέει γιατί αξίζει να τα δώσουμε όλα τα πρώτα χρόνια.
6 χρόνια για μία ολόκληρη ζωή…
Read MoreΤο πρώτο είναι υπεύθυνο και σοβαρό, το δεύτερο είναι ζημιάρικο, αξιολάτρευτο και έχει το κεφάλι του στα σύννεφα;
Κάθε παιδί είναι ξεχωριστό και έχει τη δική του προσωπικότητα (αυτό το ξέρουμε).
Αλλά πώς γίνεται να είναι τοοοοοοοσό διαφορετικά ενώ (νομίζουμε τουλάχιστον!) ότι τα μεγαλώνουμε με τον ίδιο τρόπο;
Eίναι μόνο θέμα προσωπικότητας;
Οι διαφορές μεταξύ των παιδιών μας δεν έχουν να κάνουν μόνο με την προσωπικότητά τους αλλά σε ένα μεγάλο βαθμό με την θέση στην οικογένεια και από την δική μας – ως γονείς- διαφορετική μεταχείριση!
Read MoreΗ θετική γονεικότητα για γονείς και παιδιά που πετάνε! Άρθρα και εργαλεία για γονείς που θέλουν να σπουδάσουν το σημαντικότερο επάγγελμα της ζωής τους!
Είμαι η Ελένη Βασιλειάδη και γεννήθηκα σαν Mαμά το 2013! Έχω 2 κορίτσια που είναι σήμερα 8 και 10 ετών.
Είμαι Πιστοποιημένη Σύμβουλος γονεϊκότητας [2ετές πρόγραμμα μετεκπαίδευσης από την Parentalité Créative® στην Γαλλία], Εκπαιδεύτρια γονέων από την Attachment Parenting International, συνεργάτης της APCOMM & πιστοποιημένη από το Training Institute of Psychology and Health στο Parental burnout. Είμαι επίσης Δικηγόρος με μεταπτυχιακό στο δίκαιο της επικοινωνίας από το Πανεπιστήμιο της Τουλούζης (Γαλλία) & Εκπαιδευτικός Γαλλικής φιλολογίας (Ε.Κ.Π.Α.)
Είμαι επίσης η συγγραφέας του best seller βιβλίου ‘‘Μαμά, Μπαμπά, μ’ακούτε;’’ (εκδ. iWrite, 2023), & του παιδικού βιβλίου ‘‘Όταν η καρδιά μου γεμίζει’’ (εκδ. Παπαδόπουλος, 2024).
Το όραμα μου;
Θέλω να δώσω όρεξη και δύναμη στους γονείς να ασχοληθούν με το πιο σημαντικό επάγγελμα της ζωής τους!
H θετική γονεϊκότητα είναι μία προσέγγιση που εστιάζει στις ανάγκες και στα συναισθήματα του παιδιού. Βασίζεται στις ανακαλύψεις στις Νευροεπιστήμες που απέδειξαν ότι το στρες και η εκπαιδευτική βία επηρεάζουν αρνητικά τον υπό κατασκευή και ιδιαίτερα ευάλωτο εγκέφαλο των μικρών παιδιών. Προϋποθέτει να σεβόμαστε το παιδί ως άτομο με ανάγκες, συναισθήματα, απόψεις και να το αντιμετωπίζουμε με αξιοπρέπεια. Ο γονέας επιδιώκει να επικοινωνεί χωρίς κριτική και να ακούει το παιδί με ενσυναίσθηση και ευαισθησία, να περνάει ποιοτικό χρόνο με το παιδί, να το ενθαρρύνει. Αποφεύγει να χρησιμοποιήσει την βία (είτε σωματική, είτε ψυχολογική) και εστιάζει στη μακροχρόνια σχέση που «χτίζει» με το παιδί.
