Παρουσίαση του βιβλίου ''Όταν η καρδιά μου γεμίζει'' στην έκθεση βιβλίου Θεσσαλονίκης!
/Έλά να τα πούμε από κοντά στις 19/5!
Και οι γονείς έχουν το δικαίωμα να θυμώνουν!
/
LISE DESPORTES
Ο θυμός είναι ένα συναίσθημα όπως όλα τα άλλα. Είναι χρήσιμος. Δηλώνει τη μη ικανοποίηση μιας ανάγκης . Η καταπίεσή του βλάπτει την ψυχική και σωματική μας υγεία.
Είναι λοιπόν απαραίτητο να αποδεχτούμε το θυμό μας... και να τον εκφράσουμε με μια μη βίαιη διαδικασία που επιτρέπει την ανάδειξη σαφών αιτημάτων. Έτσι απελευθερωνόμαστε και προχωράμε.
Επιπλέον, αν το κάνουμε αυτό, τα παιδιά μας θα μας μιμηθούν και θα μάθουν να διαχειρίζονται καλύτερα τη δική τους «συναισθηματική καταιγίδα». 🙂
ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ: 3 ΒΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΟΥ ΘΥΜΟΥ
Ο Haim Ginott (στο βιβλίο «Between parent and child») παραθέτει 3 στάδια για την αντιμετώπιση του θυμού.
1. Χρειάζεται να αποδεχτούμε το γεγονός ότι μερικές φορές θα θυμώσουμε στις σχέσεις μας με τα παιδιά.
2. Έχουμε το δικαίωμα να θυμώνουμε χωρίς να νιώθουμε ενοχές ή ντροπή.
3. Έχουμε το δικαίωμα να εκφράσουμε το πώς νιώθουμε. Υπάρχει μόνο ένας περιορισμός: μπορούμε να εκφράσουμε το θυμό μας εφόσον δεν επιτιθόμαστε στην προσωπικότητα του παιδιού.
Η διαδικασία αυτή έχει ως εξής (σύμφωνα με την μέθοδο μη βίαιης επικοινωνίας του Marshall B. Rosenberg):
Περιγράφω αυτό που βλέπω /ακούω/... χωρίς να κρίνω
«Όταν βλέπω τα παιχνίδια απλωμένα στο πάτωμα/ όταν χτυπάς τον αδελφό σου/...». «Όταν ακούω... «Όταν σου λέω ότι είναι η ώρα του φαγητού...».
Αυτό το βήμα είναι απαραίτητο γιατί ενημερώνει το παιδί για τα συναισθήματά μας (και αυτό είναι μερικές φορές αρκετό) και μειώνει την ένταση του συναισθήματος (ηρεμεί η αμυγδαλή στον εγκέφαλο).
Εκφράζω τα συναισθήματά μου χωρίς να κατηγορώ το παιδί:
«Είμαι θυμωμένος!
«Είμαι έξαλλος!
«Αισθάνομαι εξοργισμένος».
Μπορούμε να εκφράσουμε τον θυμό μας και μεταφορικά: (ο εγκέφαλος λατρεύει τις εικόνες)
«Είμαι έξω από τα νερά μου».
«Νιώθω μια καταιγίδα μέσα μου».
«Βράζω!
Προσοχή: χρησιμοποιούμε το «εγώ» αντί του «εσύ».
Προσδιορίζω την ανικανοποίητη μου ανάγκη
«Χρειάζομαι ένα τακτοποιημένο σπίτι» «Χρειάζομαι λίγη αναγνώριση» «Χρειάζομαι να ξεκουραστώ».
Η πρόταση που αρχίζει με το «χρειάζομαι...» περιγράφει την ανάγκη μας.
Ζητάω στο παιδί με σαφήνεια τι χρειάζομαι
«Θα ήθελα να συμμαζέψεις» «Θα ήθελα να κάνεις ησυχία για 10 λεπτά’’ ...
Τι χρειάζεται να αποφύγω:
Ορισμένες εκφράσεις προκαλούν θυμό (και άλλα δυσάρεστα συναισθήματα) τόσο από την πλευρά του γονέα όσο και από την πλευρά του παιδιού, αυξάνοντας την απογοήτευση χωρίς να προσφέρουν κάποια διέξοδο:
«Έχω βαρεθεί...».
Πόσες φορές θα πρέπει να το πω...».
«Περίμενε μέχρι να έρθει ο πατέρας/η μητέρα σου σπίτι...»
«Σε προειδοποιώ...»
«Είσαι πραγματικά ανυπόφορη»
Επίσης μερικές συμπεριφορές μας τροφοδοτούν / μεταδίδουν τον θυμό (όταν κοιτάω προς τα πάνω, δείχνω με το δάχτυλο, σταυρώνω τα χέρια μου, σφίγγω τις γροθιές μου κτλ…)
Θα μου πεις τώρα… αν το παιδί θυμώνει και εσύ θυμώνεις την ίδια ώρα, δεν είναι πάρα πολύ δύσκολο…. Είναι… Διάβασε τι κάνω εγώ τότε…… ΕΔΩ
Τα ψέματα των παιδιών: Στάδια και 4 tips για να αντιδράσουμε θετικά
/
Τα παιδιά λένε ψέματα όταν είναι μικρά; Από ποια ηλικία λένε ψέματα για να αποφύγουν κάποια συνέπεια; Πώς μπορούμε να αντιδράσουμε στα ψέματά τους για να μην τα ενισχύουμε;
Μπορούμε πάντα να καταλάβουμε εάν ένα παιδί λέει ψέματα;
Read More12 ερωτήσεις που αναπτύσσουν τη σκέψη του παιδιού (εκτυπώσιμο)
/
Έχεις παρατηρήσει ότι ρωτάμε εμείς οι γονείς πολλές φορές το παιδί μας ξεκινώντας από την λέξη ''γιατί;''.
Ξέρεις για ποιους λόγους δεν είναι μία αποτελεσματική πρακτική;
Το ''γιατί'' απευθύνεται κυρίως στο μυαλό και όχι στο συναίσθημα...
Επίσης, το ''γιατί'' συχνά ακούγεται κατηγορηματικό στα αυτιά του παιδιού. Έτσι, όταν έρχονται αντιμέτωπα με την ερώτηση ‘γιατί’, τα παιδιά τείνουν να δίνουν στους γονείς τους την εξήγηση που νομίζουν ότι ο γονέας θέλει να ακούσει...
Και το σημαντικότερο: τις περισσότερες φορές τα παιδιά δεν γνωρίζουν το ''γιατί''...
Ποιες ερωτήσεις βοηθάνε το παιδί να σκέφτεται και να πάει παρακάτω;
Αν θέλεις να μάθεις βιωματικά πώς μπορείς να εφαρμόσεις τα εργαλεία επικοινωνίας της ενσυνείδητης και θετικής γονεϊκότητας στην καθημερινή σου οικογενειακή ζωή, μπορείς να συμμετάσχεις στον Βιωματικό Κύκλο Θετικής Γονεϊκότητας που διοργανώνω - ένα ταξίδι ανακάλυψης και ενδυνάμωσης για γονείς με παιδιά από 1,5 έως 10 ετών.
Κατά τη διάρκεια των 6+1 ενδυναμωτικών εργαστηρίων, θα έχουμε την ευκαιρία να μοιραστούμε εμπειρίες, πρακτικές συμβουλές και πολύτιμες γνώσεις. Θα δεις πρακτικά πώς να αντιμετωπίσεις τις κρίσεις ήρεμα, να κατανοείς και να ξεπερνάς τις δύσκολες συμπεριφορές, και πώς θα χτίσεις μια σχέση γεμάτη ενσυναίσθηση, αγάπη, εμπιστοσύνη και αλληλοσεβασμό.
Αν θέλεις να σου πω περισσ΄ότερα και να με ρωτήσεις ό,τι θέλει ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ και συμπλήρωσε την φόρμα για να σε καλέσω για 5-10 λεπτά!
ΜΕΡΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ…
Η συμμετοχή μου στον κύκλο θετικής γονεϊκότητας με βοήθησε να έχω μία πιο ήρεμη σχέση με το παιδί μου, να συνδεόμαστε περισσότερο, πιο εύκολα, πιο συχνά και πιο βαθιά. Η καθημερινότητά μας έγινε πιο ήρεμη, πιο χαρούμενη και πιο ξένοιαστη άρα και πιο απολαυστική! Στον κύκλο, όλη η γνώση με κάποιο τρόπο χωνευόταν μαγικά και απλά έμπαινε στην καθημερινότητα με το παιδί με απρόσμενα υπέροχα αποτελέσματα. Οι συζητήσεις μας ήταν ανακουφιστικές, διαφωτιστικές, ανθρώπινες και φυσικά θετικές! Ελένη, σε ευχαριστώ πολύ! Είσαι πρότυπο μαμάς και έμπνευση! Συνέχισε αυτό που κάνεις όσο υπέροχα το κάνεις!
Κάτια Κ, Μαμά και εκπαιδευτικός, Κέρκυρα (ομάδα Ιούνιος- Ιούλιος 2023)
Οι περισσότεροι γονείς θέλουν το καλύτερο για τα παιδιά τους. Γι' αυτό και γω δήλωσα συμμετοχή στο σεμινάριο της "Θετικής γονεϊκοτητας"! Στην αρχή, απλά συμφωνούσα με τις απόψεις της Ελένης και τον τρόπο διαπαιδαγώγησης. Δεν ήξερα αν ο χρόνος που θα αφιέρωνα και το κόστος, θα άξιζαν τον κόπο. Σήμερα, μετά την ολοκλήρωση του σεμιναρίου είμαι σε θέση να επιβεβαιώσω όποιον αμφιβάλλει ότι αξίζει και ο χρόνος και το κόστος. Γιατί η σχέση γονέα παιδιού είναι πιο πάνω απ' όλα!
Ηλιάνα Ο, Μαμά (ομάδα Nοέμβριος 2023-Ιανουάριος 2024)
"Η ανησυχία μου για τον τρόπο που προσεγγίζουμε την γονεϊκότητα οι νέοι γονείς σήμερα, σε συνδυασμό με την συγκινητική ιστορία της Ελένης "Αν σου πήραν το χρώμα σου ως παιδί, βρες το ως ενήλικας", στην ιστοσελίδα της positive parents, με οδήγησε να παρακολουθήσω το βιωματικό αυτό σεμινάριο.
Μέσα από το μοίρασμα και την αλληλεπίδραση με τα μέλη της ομάδας, με κοινό γνώμονα την αγάπη για τα παιδιά μας και οδηγό μας την Ελένη με τις πολύτιμες συμβουλές, ιστορίες και εύστοχες παρουσιάσεις της, άνοιξε για μένα ένας νέος κόσμος διαφορετικής προσέγγισης και κατανόησης της παιδικής συμπεριφοράς και ψυχολογίας.
Ήρθα αντιμέτωπη με τις δικές μου στρεβλώσεις και μυήθηκα σε ένα ξεχωριστό μονοπάτι με προορισμό την ιδανική σχέση με το παιδί σου. Σε αυτό οι αντιδράσεις, οι πράξεις και οι λέξεις ξεκινούν και τελειώνουν πάντα με αγάπη και εμπιστοσύνη.
Είναι το μονοπάτι της ενσυναίσθησης. Ελένη σε ευχαριστώ ."
Βιολέττα, Μαμά, Κτηνίατρος, Κόρινθος (ομάδα Μάιος- Ιούνιος 2023)
10 ιδέες για να γεμίσεις το δοχείο της αγάπης του παιδιού σου
/Το δοχείο της αγάπης σαν εργαλείο σύνδεσης μας βοηθάει καθημερινά με την κόρη μου Σοφία (8 ετών) όταν νιώθει ότι θέλει την δική μου προσοχή (είναι και το κεντρικό θέμα του νέου μας παιδικού βιβλίου ''Οταν η καρδιά μου γεμίζει'').
Κάθε παιδί είναι μοναδικό και έχει τους δικούς του τρόπους να γεμίσει το δοχείο του και να συνδεθεί μαζί σου (έχει την δική του προτεινόμενη γλώσσα αγάπης - δες εδώ τι εννοώ)
Σε γενικές γραμμές κάποιες πράξεις γεμίζουν αποτελεσματικά το δοχείο της αγάπης του παιδιού και είναι:
Οι Αγκαλιές και τα μασάζ
Όταν κοιτάμε το παιδί στα μάτια και το προσέχουμε
Όταν ακούμε το παιδί μας με την καρδιά (χωρίς εμπόδια επικοινωνίας)
Το Διάβασμα παραμυθιών
Ο Κοινός ποιοτικός χρόνος και οι κοινές δραστηριότητες (πχ: μαγειρική, βόλτα στη φύση)
Τα γεύματα που μοιραζόμαστε σαν οικογένεια
Οι όμορφες εκπλήξεις (όχι απαραίτητα δώρα, μπορεί να είναι ένα μικρό σημείωμα αγάπης, μία ζωγραφιά)
Ο αποκλειστικός χρόνος 1/1 με το παιδί
Τα λόγια αγάπης (& ενθάρρυνσης) όπως:
''Σε αγαπώ γι' αυτό που είσαι και όπως είσαι''
''Μου αρέσει να περνάω χρόνο μαζί σου.''
''Λατρεύω να σε βλέπω να μεγαλώνεις/να παίζεις/να ζωγραφίζεις...''
''Είμαι ευτυχής που σε έχω παιδί μου.''
''Χαίρομαι που σε βλέπω.''
''Θα είμαι πάντα εδώ για σένα.''
''Η παρουσία σου στη ζωή μου την κάνει πιο όμορφη.''
Εσύ πώς γεμίζεις το δοχείο της αγάπης του παιδιού σου;
'Για να σπάσω τον φαύλο κύκλο του στρες (επιθετικότητα, τιμωρία, στέρηση αγάπης, στρες, επιθετικότητα), γεμίζω το δοχείο αγάπης του παιδιού μου: χαμογελάω, παίζω και γελάω μαζί του, ανταποκρίνομαι στα αιτήματα του, ακούω τα συναισθήματα του, του προσφέρω εγγύτητα και επαφή. Του δίνω δέκα με είκοσι λεπτά την ημέρα πραγματικής προσοχής. Με αυτόν τον τρόπο, τρέφω και τον εαυτό μου.''
Ιζαμπέλ Φιλιοζά, Ψυχοθεραπεύτρια και συγγραφέας
Αν θέλεις να μάθεις βιωματικά πώς μπορείς να εφαρμόσεις τα εργαλεία επικοινωνίας της ενσυνείδητης και θετικής γονεϊκότητας στην καθημερινή σου οικογενειακή ζωή, μπορείς να συμμετάσχεις στον Βιωματικό Κύκλο Θετικής Γονεϊκότητας που διοργανώνω - ένα ταξίδι ανακάλυψης και ενδυνάμωσης για γονείς με παιδιά από 1,5 έως 10 ετών.
Κατά τη διάρκεια των 6+1 ενδυναμωτικών εργαστηρίων, θα έχουμε την ευκαιρία να μοιραστούμε εμπειρίες, πρακτικές συμβουλές και πολύτιμες γνώσεις. Θα δεις πρακτικά πώς να αντιμετωπίσεις τις κρίσεις ήρεμα, να κατανοείς και να ξεπερνάς τις δύσκολες συμπεριφορές, και πώς θα χτίσεις μια σχέση γεμάτη ενσυναίσθηση, αγάπη, εμπιστοσύνη και αλληλοσεβασμό.
Αν θέλεις να σου πω περισσ΄ότερα και να με ρωτήσεις ό,τι θέλει ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ και συμπλήρωσε την φόρμα για να σε καλέσω για 5-10 λεπτά!
''Όταν η καρδιά μου γεμίζει'': Το παιδικό βιβλίο που δημιουργήσαμε με την κόρη μου...
/Το βιβλίο αυτό γεννήθηκε στην οικογένειά μας… παρουσιάζει το δοχείο της αγάπης… κάτι που μας βοηθάει σαν οικογένεια καθημερινά…
Τι είναι το δοχείο της αγάπης; Είναι ένα «δοχείο» που πρέπει να γεμίσει με την αγάπη μας. Αυτό το δοχείο πρέπει να γεμίζει καθημερινά, καθώς αδειάζει συνεχώς κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Όταν το δοχείο του παιδιού είναι άδειο, αισθάνεται ότι κάτι λείπει και θα αναζητήσει την προσοχή μας με κάθε τρόπο, μερικές φορές με ακατάλληλη συμπεριφορά. Στην πραγματικότητα, φωνάζει ότι μας χρειάζεται..
Γεμίζουμε το δοχείο αγάπης δίνοντας σημάδια προσοχής, ακούγοντας με την καρδιά, γελώντας, έχοντας σωματική επαφή και ποιοτικό χρόνο (π.χ. διαβάζοντας ένα παραμύθι, προετοιμάζοντας το γεύμα μαζί, χορεύοντας με μουσική, παίζοντας μπάλα).
Παρακάτω είναι μία ζωγραφιά που είχε κάνει η κόρη μου όταν ήταν 7 όταν την ρώτησα πώς φαντάζεται αυτό το δοχείο της αγάπης…
Και επειδή αυτό το εργαλείο επικοινωνίας και σύνδεσης μας έχει βοηθήσει πολύ, δημιουργήσαμε μία ιστορία!
Εύχομαι να σας αρέσει και να μιλήσει στις καρδιές σας!
Το οπισθόφυλλο:
Στο Top 10 στις 6 Μαρτίου 2024
Ευχαριστώ!!!
Τι πραγματικά συμβαίνει όταν χάνεις την ψυχραιμία σου…
/Είναι μεσημέρι. Παίρνεις το παιδί σου από το σχολείο, όλα καλά, όλα ωραία… και λίγα λεπτά μετά φωνάζει και χτυπιέται γιατί δεν του παίρνεις κάτι από το περίπτερο…
Τι σκέφτεσαι εκείνη την ώρα;
Αυτό που θα σκεφτείς εκείνη την κρίσιμη στιγμή που είναι στο πάτωμα, θα καθορίσει τα συναισθήματα που θα νιώσεις και στην συνέχεια την αντίδρασή σου.
Αν σκεφτείς : ‘‘Τι κακομαθημένο, όλο κάτι θέλει, δεν μπορώ να βγω μια βόλτα μαζί του χωρίς να κάνει μια κρίση μπροστά σε όλους. Το κάνει επίτηδες!’’ (αυτές οι σκέψεις ονομάζονται ‘σκέψεις - παγίδες’. Είναι σκέψεις που μας έρχονται από τη δική μας διαπαιδαγώγηση και μεγεθύνουν το πρόβλημα. )
Τότε το συναίσθημα που θα γεννηθεί θα είναι (μάλλον) ο θυμός.
Και αφού θυμώσεις, πολύ πιθανό να φωνάξεις και να πάρεις απότομα το χέρι του παιδιού και να το τραβήξεις να πάτε σπίτι και οι δύο μέσα στα νεύρα.
Το αποτέλεσμα θα είναι ότι το παιδί θα φωνάζει περισσότερο και εσύ θα νιώσεις ακόμα πιο θυμωμένη. Σύνδεση 0. Νεύρα full. Και μετά νιώθουμε ενοχές που φωνάξαμε…
Τώρα, ας πάρουμε πάλι το ίδιο αρχικό γεγονός (το παιδί χτυπιέται μπροστά στο περίπτερο μετά το σχολείο).
Αν σκεφτείς: ‘‘H κρίση του παιδιού μου τώρα είναι το πάνω μέρος του παγόβουνου. Κάτι έχει. Ίσως η σοκολάτα είναι μια αφορμή να εκτονώσει τα συναισθήματα του, ίσως πιέστηκε σήμερα στο σχολείο, ίσως χρειάζεται να συνδεθεί πάλι μαζί μου, ίσως πεινάει πολύ…’’
Τότε μάλλον δεν θα θυμώσεις το ίδιο, μπορεί και καθόλου. Γιατί στην ουσία, δεν κάνει κάτι εναντίον σου το παιδί εκείνη την ώρα, ίσα ίσα, σου ζητάει (με ακατάλληλο τρόπο σίγουρα) την προσοχή σου.
Αφού δεν θα είσαι τόσο θυμωμένος/η, θα μπορείς πιο εύκολα να εξηγήσεις, να ακούσεις, να συνδεθείς. Θα καταφέρεις να το στηρίξεις και να εξετάσεις τι κρύβει το παγόβουνο.
“Το μόνο, το αληθινό, το μοναδικό ταξίδι είναι να αλλάξει κανείς τη ματιά του.”
Μια σημαντική στιγμή στο γονεϊκό μου μονοπάτι ήταν λοιπόν όταν έμαθα ότι, ενώ δεν μπορούμε να ελέγξουμε τα συναισθήματα μας, μπορούμε και γίνεται να δουλέψουμε τις σκέψεις μας (που γεννάνε τα συναισθήματά μας).
Έτσι, ο τρόπος που βλέπουμε τα πράγματα αλλάζει τον τρόπο που αντιδράμε σε αυτά.
Οι σκέψεις μας κατευθύνουν τα συναισθήματά μας και τις αντιδράσεις μας με το παιδί…
Δες στο σχήμα τι εννοώ (είναι μία προσαρμογή στη γονεϊκότητα του μοντέλου της Life coach Brooke Castillo)
Χρειάζεται λοιπόν να αλλάξουμε μάτια, οπτική γωνία, να πάρουμε μία απόσταση, να σκεφτούμε, να βγούμε από τους αυτόματους μηχανισμούς μας, να απελευθερωθούμε από τις σκέψεις-παγίδες. Να πάρουμε πίσω τον έλεγχο των αντιδράσεών μας.
Και έτσι να νιώσουμε πιο ήρεμοι, πιο σίγουροι και πιο συνηδειτοποιημένοι ως γονείς… και ας μην τα καταφέρνουμε κάθε φορά!
Αν θέλεις να μάθεις βιωματικά πώς μπορείς να εφαρμόσεις αυτό το εργαλείο ενσυνείδητης γονεϊκότητας (και άλλα πολλά) στην καθημερινή σου οικογενειακή ζωή, μπορείς να συμμετάσχεις στον Βιωματικό Κύκλο Θετικής Γονεϊκότητας που διοργανώνω - ένα ταξίδι ανακάλυψης και ενδυνάμωσης για γονείς με παιδιά από 1,5 έως 10 ετών.
Κατά τη διάρκεια των 6+1 ενδυναμωτικών εργαστηρίων, θα έχουμε την ευκαιρία βιωματικά να μοιραστούμε εμπειρίες, πρακτικές συμβουλές και πολύτιμες γνώσεις. Θα δεις πρακτικά πώς να αντιμετωπίσεις τις κρίσεις ήρεμα, να κατανοείς και να ξεπερνάς τις δύσκολες συμπεριφορές, και πώς θα χτίσεις μια σχέση γεμάτη ενσυναίσθηση, αγάπη, εμπιστοσύνη και αλληλοσεβασμό.
Αν θέλεις να σου πω περισσ΄ότερα και να με ρωτήσεις ό,τι θέλεις, συμπλήρωσε την παρακάτω φόρμα για να σε καλέσω για 5-10 λεπτά στο τηλέφωνο!
“Οι περισσότεροι γονείς θέλουν το καλύτερο για τα παιδιά τους. Γι’ αυτό και γω δήλωσα συμμετοχή στο σεμινάριο της “Θετικής γονεϊκοτητας”! Στην αρχή, απλά συμφωνούσα με τις απόψεις της Ελένης και τον τρόπο διαπαιδαγώγησης. Δεν ήξερα αν ο χρόνος που θα αφιέρωνα και το κόστος, θα άξιζαν τον κόπο. Σήμερα, μετά την ολοκλήρωση του σεμιναρίου είμαι σε θέση να επιβεβαιώσω όποιον αμφιβάλλει ότι αξίζει και ο χρόνος και το κόστος. Γιατί η σχέση γονέα παιδιού είναι πιο πάνω απ’ όλα! ”
3 εικόνες για τις δύσκολες στιγμές του γονέα...
/Όταν δεν ξέρω πια τι να κάνω, πώς να μιλήσω, να αντιδράσω, να οριοθετήσω, όταν είναι όλα δύσκολα, και ετοιμάζομαι να εκραγώ… παίρνω μία μικρή ανάσα και σκέφτομαι… αυτές τις 3 κρίσιμες εικόνες…
Το ραντεβού με το παιδί μου σε 30 χρόνια…
Σε 30 χρόνια, θα έχω ραντεβού με το παιδί μου κάπου κάτω από μία μπουκαμβίλια… Πώς θέλω να είναι αυτό το ραντεβού; Θα είμαστε 2 ενήλικες τότε. Τι θα έχει σημασία; Ποιες αξίες θα ήθελα να έχω μεταφέρει στο παιδί μου; Θα έχει αυτοπεποίθηση; Και πώς θα είναι η σχέση μας; Θα κοιταζόμαστε στα μάτια με αγάπη; Θα νιώθουμε άνετα; Τι λόγια θα ανταλλάξουμε;
Αυτό το μακρινό ραντεβού με οδηγεί στο τώρα. Με βοηθάει να πάρω λίγο χρόνο και μια απόσταση και να σκεφτώ: αξίζει η μάχη που ετοιμάζεται;
Το εργοτάξιου του εγκεφάλου…
Κυκλοφορούν νταλίκες και εκσκαφείς μέσα στον εγκέφαλο του παιδιού! Το παιδί δεν έχει ολοκληρωμένο εγκέφαλο! Μάλιστα, έχει έναν εγκέφαλο πολύ ευάλωτο στο στρες. Στα 25 έως 30 έτη, ο εγκέφαλος είναι ανεπτυγμένος 100% (*και αν).
Το παιδί ΔΕΝ μπορεί να διαχειριστεί και να ρυθμίσει μόνο του τα δύσκολα του συναισθήματα. Χρειάζεται κάποιον ενήλικα δίπλα του, να το ακούει, να βάλει λόγια στο χάος του, να το αγκαλιάσει και με αυτόν τον τρόπο, να προκαλεί στο σώμα του παιδιού την έκκριση ωκυτοκίνης για να μπορεί να ηρεμήσει… (και στη συνέχεια να σκεφτεί…)
Με βοηθάει να σκέφτομαι τον εγκέφαλο του παιδιού υπό κατασκευή κάθε φορά που πάω να μπω στη μάχη εξουσίας… Θυμάμαι ότι το παιδί δεν επεξεργάζεται τον κόσμο και τις καταστάσεις με τα ίδια μάτια και με τον ίδιο εγκέφαλο με εμένα… Με χρειάζεται ως ΕΝΗΛΙΚΑ λοιπόν να του δείξω τον τρόπο να μεγαλώσει…
Το παγόβουνο…
Η ακατάλληλη συμπεριφορά του παιδιού είναι το πάνω μέρος του παγόβουνου... δεν είναι το πρόβλημα αλλά μία αντίδραση σε ένα πρόβλημα του. Κάτι άλλο επικοινωνεί. Πριν πέσω πάνω στο παγόβουνο, βουτάω από κάτω για να δω το κάτω μέρος του…
Μπορεί πχ το μεσημέρι να μην έφαγε το φαγητό του και τώρα να πεινάει, μπορεί το δοχείο αγάπης του να έχει αδειάσει, μπορεί να μην ήμουν αρκετά παρούσα όλη μέρα και να χρειάζεται σύνδεση, μπορεί να νιώθει στρες επειδή θα φύγω ταξίδι την επόμενη βδομάδα, μπορεί να έχει πονόλαιμο, μπορεί να του λείπει ο Μπαμπάς που δουλεύει μέχρι αργά... Όλα αυτά τα ‘‘μπορεί να’’ μου θυμίζουν ότι η συμπεριφορά δεν είναι εναντίον μου … άλλα ότι κάτι επικοινωνεί… οπότε αντί να θυμώσω ή να φωνάξω…μπαίνω στον ρόλο του βοηθού… μας δίνω λίγο χρόνο… και ΣΥΝΔΕΟΜΑΙ.
Ποιες εικόνες σε βοηθάνε εσένα; Τι σκέφτεσαι την ώρα της κρίσης;
—————————————-
Αν θέλεις να μάθεις πώς μπορείς να εφαρμόσεις αυτά τα εργαλεία (και άλλα πολλά) στην καθημερινή σου γονεϊκή ζωή, μπορείς να συμμετάσχεις στον Βιωματικό Κύκλο Θετικής Γονεϊκότητας που διοργανώνω - ένα ταξίδι ανακάλυψης και ενδυνάμωσης για γονείς με παιδιά από 1,5 έως 10 ετών.
Κατά τη διάρκεια των 6+1 ενδυναμωτικών εργαστηρίων, θα έχουμε την ευκαιρία βιωματικά να μοιραστούμε εμπειρίες, πρακτικές συμβουλές και πολύτιμες γνώσεις. Θα δεις πρακτικά πώς να αντιμετωπίσεις τις κρίσεις ήρεμα, να κατανοείς και να ξεπερνάς τις δύσκολες συμπεριφορές, και πώς θα χτίσεις μια σχέση γεμάτη ενσυναίσθηση, αγάπη, εμπιστοσύνη και αλληλοσεβασμό.
Αν θέλεις να σου πω περισσ΄ότερα και να με ρωτήσεις ό,τι θέλεις, συμπλήρωσε την παρακάτω φόρμα για να σε καλέσω για 5-10 λεπτά στο τηλέφωνο!
Ανακάλυψε τις πέντε γλώσσες της αγάπης του παιδιού σου
/
Σήμερα Μαμά/ Μπαμπά, θα σου πω για τις 5 γλώσσες της αγάπης και πώς θα καταλάβεις ποια είναι η αγαπημένη μου:
Λόγια Επιβεβαίωσης:
Οι λέξεις έχουν μεγάλη δύναμη. Νιώθω ότι με αγαπάς όταν ακούω από σένα λόγια ενθάρρυνσης. Όταν μου λες πόσο με αγαπάς, αυτό με κάνει να νιώθω πολύ ειδικός/η, δυνατός/η και σημαντικός/η.
Ταυτόχρονα, όταν ακούω αρνητικά σχόλια ή κριτική, αυτά μένουν μέσα μου για πολύ καιρό. Οι λέξεις μπορούν να πληγώσουν, και δεν τις ξεχνάω εύκολα. Έτσι, όταν μιλάς μαζί μου, θυμήσου πόσο σημαντικό είναι αυτό που λες και πώς το λες.
Ποιοτικός Χρόνος:
Νιώθω είμαι σημαντικός/η για σένα, όταν βρίσκεις χρόνο μόνο για εμάς. Όταν περνάμε χρόνο μαζί, είτε παίζουμε, είτε μιλάμε, είτε κάνουμε κάποια δραστηριότητα, αυτό για μένα είναι πολύτιμο.
Χρειάζομαι να αισθάνομαι ότι θέλεις να είσαι μαζί μου. Με κάνει να νιώθω ασφάλεια και κατανόηση. Και δεν είναι τόσο το τι κάνουμε μαζί, αλλά το γεγονός ότι το κάνουμε μαζί. Η παρουσία σου και η αφοσίωσή σου στις στιγμές που περνάμε μαζί με κάνουν να νιώθω πραγματικά αγαπημένος/η.
Δώρα:
Τα δώρα δεν σημαίνουν μόνο ότι παίρνω κάτι που μου αρέσει. Σημαίνουν ότι με σκέφτηκες, ότι με εκτιμάς και ότι είμαι σημαντικός/ή για σένα. Όταν αφιερώνεις χρόνο για να βρεις κάτι που ξέρεις ότι θα μου αρέσει, αυτό με κάνει να νιώθω πολύ ξεχωριστός/ή. Όταν μου φέρνεις ένα δώρο, δεν είναι η χρηματική αξία λοιπόν που μετράει, αλλά η σκέψη και το νόημα.
Πράξεις φροντίδας:
Όταν σου ζητάω να κάνεις κάτι για μένα, όπως να μου φέρεις νερό ή να με βοηθήσεις να ετοιμάσω την τσάντα μου, δεν είναι επειδή δεν μπορώ να το κάνω μόνος/η μου. Για μένα, όταν κάνεις αυτά τα μικρά πράγματα, είναι σαν να μου λες ότι με αγαπάς. Όταν με βοηθάς σε κάτι, αισθάνομαι ότι πραγματικά νοιάζεσαι. Είναι σαν να μου λες ότι θέλεις να με κάνεις τη ζωή πιο εύκολη και ευχάριστη.
Σωματική Επαφή:
Όταν αισθάνομαι την αγκαλιά σου, τα φιλιά σου, τα γαργαλητά μας, όταν παίζουμε "άγρια", ή ακόμη και όταν κρατάς το χέρι μου όταν περπατάμε, όλα αυτά για μένα είναι πολύ σημαντικά. Αυτές οι στιγμές της σωματικής επαφής μου υπενθυμίζουν πόσο με αγαπάς. Κάθε φορά που με αγκαλιάζεις ή με χαϊδεύεις, αισθάνομαι ασφαλής και αγαπημένος/η.
Πώς θα καταλάβεις ποια είναι η αγαπημένη μου γλώσσα ;
Μερικές ιδέες (και ένα τεστ που μπορούμε να κάνουμε παρέα)
Παρατήρησε τις αντιδράσεις μου: Όταν κάνεις κάτι για μένα ή μου δείχνεις αγάπη, παρατήρησε πώς αντιδρώ. Αν φαίνομαι πραγματικά ευτυχισμένος/η και ικανοποιημένος/η, αυτό μπορεί να είναι ένδειξη ότι αυτή η γλώσσα της αγάπης με εκφράζει περισσότερο.
Άκουσε τι ζητάω περισσότερο: Αν συχνά σου ζητάω να περνάμε χρόνο μαζί ή αν θέλω συνέχεια αγκαλιές, αυτό μπορεί να σημαίνει ότι η συγκεκριμένη γλώσσα είναι σημαντική για μένα.
Δες τι κάνω εγώ για να δείξω αγάπη: Εκφράζω συχνά την αγάπη με τον τρόπο που θέλω να την λάβω. Αν σου φτιάχνω συχνά δωράκια ή σε βοηθάω στο σπίτι, αυτό μπορεί να είναι ένδειξη της γλώσσας της αγάπης που προτιμώ.
Ρώτησέ με! "Πώς σε κάνω να αισθάνεσαι πιο αγαπημένος/η;" ή "Τι σημαίνει για σένα η αγάπη;"
Μπορούμε να κάνουμε μαζί το ΤΕΣΤ αυτό: https://5lovelanguages.com/quizzes/love-language [θα χρειαστεί μετάφραση από τα αγγλικά]
———————————————————————-
Έμπνευση: Οι 5 γλώσσες της αγάπης που καταλαβαίνουν τα παιδιά Συγγραφείς: Gary Chapman – Ross Campbell
Εκδότης: Μίνωας
Το ρολόι της αγάπης...
/
Χρόνος.
Να είμαστε απλά μαζί.
Να μην τρέχουμε.
Να μην κάνουμε ταυτόχρονα κάτι άλλο.
Να διαβάζουμε ανάσκελα ιστορίες.
Να παίζουμε με τους δικούς μας κανόνες.
Να γελάμε.
Να μην κοιτάμε οθόνες.
Να ΕΙΜΑΣΤΕ.
Γιατί όταν «είμαστε» και με προσέχεις, τότε θα έρθει το γέλιο, η αγκαλιά, το παιχνίδι, οι σοβαρές κουβέντες, τα αστεία, η βαθιά αγάπη.
Όταν όλο τρέχουμε, είμαστε σε παράλληλους κόσμους. Δεν είμαστε ΜΑΖΙ.
Όταν μου δίνεις όλη σου την προσοχή, συνδεόμαστε πραγματικά.
Ο χρόνος τρέχει διαφορετικά.
Γιατί γυρίζει το ρολόι της αγάπης.
———————————————————-
Iστορία από το βιβλίο μου ‘‘Μαμά, Μπαμπά, μ’ακούτε;’’ Για να το παραγγείλεις χωρίς μεταφορικά έξοδα, κάνε κλικ εδώ
Θέλω να με ντύσεις Μαμά (για να σε φέρω πιο κοντά)
/
- Ντύσε με εσύ Μαμά*!
- Έλα, ντύσου μόνη σου! Αφού ξέρεις.
- Δεν μπορώ!
- Ντύσου τώρα! Μια χαρά μπορείς!
Ώπα! Πατά pause εδώ. Να σου πω λίγο τι γίνεται. Δεν είναι ότι δεν μπορώ.
Και βέβαια μπορώ να φορέσω τα ρούχα μόνη μου.
Όλα μπορώ να τα φορέσω βασικά.
Και τα ρούχα και τις ανασφάλειες σου. Όμως αυτές δεν τις θέλω.
Φοβάσαι ότι δεν θα αυτονομηθώ αν με ντύσεις; Ότι δεν να ανεξαρτητοποιηθώ; Δεν βλέπεις την μεγάλη εικόνα και την πρόοδο μου γενικότερα;
Φοβάσαι επειδή τα αλλά παιδιά ντύνονται μόνα τους (και καλά) στην ηλικία μου; Δεν αφήνεις λίγο τους άλλους απ’έξω μας;
Φοβάσαι μην ‘‘οπισθοδρομήσω’’ αν με ντύσεις ενώ ξέρω; Δεν βλέπεις ότι δεν είναι αυτό το θέμα;
Θα πετάξω κι εγώ, μην ανησυχείς.
Είναι θέμα χρόνου.
Ilya green
Και θέμα φόβου.
Μη μας φοβάσαι.
Νιώσε μας.
Μην σε φοβάσαι.
Να μου δώσεις και να με φροντίσεις.
Μην με φοβάσαι.
Κοίταξε με. Μεγαλώνω… όταν δεν με πιέζεις.
Ντύσε με σήμερα. Και κάθε φορά που – ακόμα- το έχω ανάγκη.
Γιατί όταν με ντύνεις, σε φέρνω λίγο πιο κοντά μου.
Ίσως δυσκολεύομαι με κάτι αυτή την περίοδο. Ίσως κατακτώ άλλες νέες δεξιότητες και κάνω λίγο πίσω σε άλλες. Αναπτύσσομαι σε σπιράλ, όχι γραμμικά, θυμάσαι;
Ντύσε με λοιπόν....
Για να με ακουμπήσεις.
Ντύσε με.
Για να σε τραβήξω αγκαλιά.
Ντύσε με.
Για να σε μυρίσω.
Ντύσε μας.
Γιατί μας αγαπάς.
Και δεν φοβάσαι.
Μας εμπιστεύεσαι.
Με εμπιστεύεσαι.
Μπορώ να ντυθώ μόνη μου.
Αυτές τις μέρες όμως θέλω να με ντύσεις.
Γιατί μου λείπεις τόσες ώρες στο σχολείο.
Γιατί σε χρειάζομαι.
Γιατί έτσι.
Άσε την λογική. Τα πολλά γιατί και τις ανασφάλειες.
Νιώσε.
Δώσε μας τη σύνδεση που χρειάζομαι.
Και ζήσε τη.
Τώρα.
Έτσι μαθαίνω να πετάω και να γίνομαι αυτόνομη…
Όταν δεν με πιέζεις.
Όταν δεν αντιστέκεσαι.
Όταν σέβεσαι τον χρόνο μου.
Και είσαι πραγματικά μαζί μου.
* ή ‘‘Μπαμπά’’
Αν θέλεις να μάθεις βήμα βήμα νέες αποτελεσματικές εναλλακτικές για να ακούς και να επικοινωνείς με το παιδί σου με ενσυναίσθηση και αποδοχή (και έτσι να βγεις από τη μάχη εξουσίας…) και να μοιραστείς τους προβληματισμούς σου ως γονέας σε ένα ασφαλές χώρο εμπιστοσύνης και φροντίδας… τότε ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ 😄 (Τον Ιανουάριο, ξεκινάνε δύο νέες ομάδες γονέων)
Instagram live με τον Στέφανο Ξενάκη και την Αναστασία Κουσοβίστα
/Την Πέμπτη 23 Νοεμβρίου στις 21:30 στο instagram στο προφίλ του Στέφανου Ξενάκη @steph_squash θα συζητήσουμε για τις προκλήσεις μας ως γονείς!
Αν έχεις Instagram μπορείς να με «ακολουθήσεις» στο _positive_parents_
Τρέχουμε όλη την ώρα... θέλω κενό Μαμά / Μπαμπά!
/Όλη μέρα στο σχολείο μου λένε τι να κάνω, μετά με παίρνεις, με τρέχεις από δω, από κει, μπαλέτο και λογοθεραπεία. Μετά διάβασμα ελληνικά. Μετά μπάνιο (και μαλλιά!). Μετά φαγητό. Μετά δόντια. Μετά πιτζάμα και ύπνο. Χοπ, χοπ, χοπ!
Πάω σχολείο όλη μέρα και μετά μου έχεις ένα δομημένο πρόγραμμα με δραστηριότητες.
Χοπ, χοπ, χοπ! Όταν γυρνάω σπίτι και το Σαββατοκύριακο, έχω πάλι ένα πρόγραμμα.
Χοπ, χοπ, χοπ. Πρέπει και καλά να μάθω πράγματα, να έχω ερεθίσματα.
Χοπ, χοπ, χοπ. Η μέρα μου όμως έτσι είναι μία σειρά από «πρέπει», «πάμε» και «γρήγορα». Νιώθω ένταση και πίεση. Τρέχω και δεν έχω κενά. Θέλω κενό!
Φοβάσαι το κενό εσύ; Θέλεις να το γεμίσεις; Φοβάσαι να βαριέμαι;
Δεν βαριέμαι εγώ όμως. Και δεν υπάρχει καν ως έννοια η βαρεμάρα στη φύση. Ίσα ίσα, χωρίς δομή, ύλη και πρόγραμμα, στα «κενά», οι νευροεπιστήμες έχουν αποδείξει ότι μαθαίνω περισσότερο απ’ ό,τι νομίζεις, γιατί ενισχύεται η μνήμη μου και η συγκέντρωσή μου…
Μπορώ να ακούσω μέσα μου τι μου αρέσει και να αποφασίσω αυτό που θέλω χωρίς να χρειάζεται συνέχεια καθοδήγηση από άλλους, και έτσι μαθαίνω την αυτονομία…
Όταν δεν έχω κάτι προκαθορισμένο και δομημένο να κάνω, μαθαίνω να είμαι μόνος μου. Μπορώ να εξερευνήσω και να φροντίσω τον εαυτό μου.
Χωρίς καθορισμένο στόχο, μπορώ να αφήσω το μυαλό μου να περιπλανηθεί.
Από το «κενό» γεννιούνται ιδέες, εικόνες, ιστορίες, παιχνίδια… Η φαντασία και η δημιουργικότητά μου ανθίζουν.
Κάνε μου το δώρο αυτό.
Άφησέ μου κενό.
Ιστορία ‘‘Θέλω κενό’’ από το βιβλίο μου ‘‘Μαμά, Μπαμπά, μ’ακούτε;’’ εκδόσεις iWrite.
Για να μάθεις αν το βιβλίο είναι για σένα κάνε κλικ εδώ
Για να παραγγείλεις το βιβλίο χωρίς μεταφορικά έξοδα, κάνε κλικ εδώ
Την Τρίτη 14 Νοεμβρίου, ξεκινάει μία νέα πρωινή ενδυναμωτική ομάδα γονέων! Αν είσαι έτοιμος/η να μοιραστείς τους προβληματισμούς σου ως γονέας σε ένα ασφαλές χώρο εμπιστοσύνης και φροντίδας… & να μάθεις βήμα βήμα νέες αποτελεσματικές εναλλακτικές για να ακούς και να επικοινωνείς με το παιδί σου με ενσυναίσθηση και αποδοχή (και έτσι να βγεις από τη μάχη εξουσίας…) τότε ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ 😄
Eνσυναίσθηση: πηγαίνοντας στο βουνό του άλλου...
/
Τι είναι η ενσυναίσθηση τελικά;
Για μένα είναι μία εικόνα… Είναι να πας στο βουνό του άλλου.
Δες προσεκτικά την ζωγραφιά που απεικονίζει την ενσυναίσθηση στο βιβλίο μου ΄’’Μαμά, Μπαμπά, μ’ακούτε;’’
Η ενσυναίσθηση είναι η ικανότητα να δούμε τα πράγματα από την οπ΄τική γωνία του άλλου, να καταλάβουμε τα συναισθήματα του, να ‘’μπούμε στα παπούτσια’’ του και έτσι να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στα συναισθήματά του.
Και δηλαδή; Πώς γίνεται ΠΡΑΚΤΙΚΑ αυτό με το παιδί μας;
Ένα παράδειγμα όταν το παιδί μας είναι θυμωμένο…
3 βήματα.
Βήμα 1: Η απαραίτητη προετοιμασία μας
Αλλάζουμε τρόπο σκέψης και ανταποκρινόμαστε με ένα πιο ζεν τρόπο στο θυμό του παιδιού:
Αναπνέουμε και παίρνουμε μία απόσταση (δύσκολο το ξέρω όταν μας χτυπάει ένα θυμωμένο παιδί)
Έχουμε στην άκρη του μυαλού μας ότι το μικρό μας παιδί δεν μπορεί να διαχειριστεί ακόμα ‘’σωστά’’ τα συναισθήματα του επειδή το μυαλό του είναι ανώριμο και μη ολοκληρωμένο ακόμα.
Δεχόμαστε ότι το παιδί δεν αντιδράει με θυμό για ''να μας σπάσει τα νεύρα’’, ότι έχει δικαίωμα να εκφράσει θυμό και ότι είναι υγιής αντίδραση στην απογοήτευσή του. Εμένα μου άλλαξε τη ζωή το να ξέρω ότι ο θυμός είναι όπως το λέει η Isabelle Filiozat ''στην υπηρεσία της ταυτότητας'', δηλαδή ότι με το θυμό, το παιδί οριοθετεί τις αξίες του και την ακεραιότητά του.
Κατανοούμε ότι το παιδί έχει ανάγκη να ξέρει ότι μπορεί να εκφράσει ελεύθερα στους γονείς του όλα του τα συναισθήματα γιατί δεν μπορεί να το κάνει με άλλα άτομα τόσο εύκολα (ίσως σε κάποιο/α παππού/ γιαγιά ή πολύ κοντινό άτομο αλλιώς).
Βήμα 2: Καθρεφτίζουμε τα συναισθήματα
Μπαίνουμε στη θέση του παιδιού.
Βοηθάμε το παιδί να ''ξεφουσκώσει'' δείχνοντας ότι καταλαβαίνουμε τον θυμό του ‘’Είσαι πολύ θυμωμένος μαζί μου, ήθελες πάρα πολύ να αγοράσουμε καραμέλες και σου φαίνεται άδικο που δεν θέλω να σου πάρω’’.
Απλώς του καθρεφτίζουμε τα συναισθήματα του, δεν κάνουμε κριτική, ούτε σχολιάζουμε ή επεμβαίνουμε.
Τότε νιώθει ότι το αναγνωρίζουμε.
Προσοχή εδώ να μη πούμε ''…αλλά''. Πχ: ‘’Είσαι πολύ θυμωμένος μαζί μου, ήθελες πάρα πολύ να αγοράσουμε καραμέλες και σου φαίνεται άδικο που δεν θέλω να σου πάρω ΑΛΛΑ δεν είναι σωστό να φας τόσες καραμέλες.''
Το ΑΛΛΑ ακυρώνει την προσπάθεια μας!
Βήμα 3: Περιμένουμε
Είμαστε δίπλα του, περιμένουμε και δεν κρίνουμε την αντίδραση του. Το αφήνουμε να κλαίει αν θέλει. Ίσως του προτείνουμε μία άλλη δραστηριότητα.
Πολλές φορές το παιδί θα καταφέρει να ξεπεράσει το θυμό του αν το έχουμε πραγματικά ακούσει, θα μειωθεί η έντασή του. Κανονικά ένας θυμός που έχει ακουστεί διαρκεί μόνο λίγα λεπτά.
Ακόμα κι αν το παιδί συνεχίζει να κλαίει, να ουρλιάζει κτλ, είναι σημαντικό που το ακούσαμε και ότι συνδεθήκαμε.
Μπορούμε όμως πάντα κι εμείς να δείχνουμε ενσυναίσθηση; Διαπίστωσα στην πράξη ότι…. όχι! Και τι κάνουμε τότε;
Τον Οκτώβριο, ξεκινάνε δύο νέες ενδυναμωτικές ομάδες γονέων! Αν είσαι έτοιμος/η να μοιραστείς τους προβληματισμούς σου ως γονέας σε ένα ασφαλές χώρο εμπιστοσύνης και φροντίδας… & να μάθεις βήμα βήμα νέες αποτελεσματικές εναλλακτικές για να ακούς και να επικοινωνείς με το παιδί σου με ενσυναίσθηση και αποδοχή (και έτσι να βγεις από τη μάχη εξουσίας…) τότε ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ 😄
Παρακάτω δες ένα ωραίο βίντεο για την ενσυναίσθηση με εκατομμύρια Views στο YouTube από την Brene Brown, συγγραφέας, ''vulnerability researcher'' & καθηγήτρια στο University of Houston (εδώ με ελληνικούς υπότιτλους):
Προσοχή: στο σημείο 1:34, έχει ένα λάθος, το ''πάντοτε'' είναι ''ποτέ'' δηλαδή η σωστή πρόταση είναι: ''Σχεδόν ΠΟΤΕ η ανταπόκριση ενσυναίσθησης ξεκινά με τη φράση ΄τουλάχιστον'.
Τι θέλω να κάνεις όταν επιστρέφεις στο σπίτι από τη δουλειά Μπαμπά (ή Μαμά!)...
/
Μια επιστολή προς όλους τους γονείς εκεί έξω που αισθάνονται απόρριψη από το παιδί τους όταν επιστρέφουν από τη δουλειά.
"Αγαπητέ μπαμπά, σ 'αγαπώ τόσο πολύ.
Σ 'αγαπώ τόσο πολύ που όταν φεύγεις για δουλειά είμαι λυπημένος/η και μου λείπεις.
Είναι επίπονο.
Όταν επιστρέφεις στο σπίτι μετά τη δουλειά, ένα μέρος μου θέλει να τρέχει στην αγκαλιά σου ... αλλά ένα άλλο μέρος είναι φοβισμένο.
Φοβάμαι ότι αν ξανασυνδεθώ μαζί σου και περάσω υπέροχα μαζί σου, θα νιώσω πάλι πόνο όταν φύγεις ξανά.
Κρύβομαι στην αγκαλιά της Μαμάς, γιατί όταν σε ξαναβρίσκω ξαναζωντανεύει όλο τον πόνο που ένιωσα ενώ έλειπες.
... Επειδή σε αγαπώ τόσο πολύ.
Ουρλιάζω "Φύγε, μπαμπά!" γιατί φοβάμαι να ξανασυνδεθώ μαζί σου, σε περίπτωση που με αφήσεις ξανά.
... Επειδή σε αγαπώ τόσο πολύ.
Αρνούμαι να κάνω ό, τι μου λες να κάνω, γιατί θυμώνω που με άφησες.
... Επειδή σε αγαπώ τόσο πολύ.
Δεν είναι ότι σε απορρίπτω σκόπιμα.
Δεν είναι ότι δεν σε αγαπώ.
Δεν προτιμώ τη Μαμά.
Δεν είναι ότι είσαι κακός μπαμπάς.
Θέλω με όλο μου το είναι να επανασυνδεθώ μαζί σου, αλλά είναι επίσης λίγο τρομακτικό,
... γιατί Σ 'αγαπώ βαθιά.
Μένω μακριά, προσπαθώ να προστατεύσω τον εαυτό μου από τον πόνο που θα νιώσω όταν θα σε βλέπω να φύγεις ξανά.
Ωστόσο, Θέλω τόσο πολύ να συνδεθώ ξανά μαζί σου και να παίξω μαζί σου.
Είναι ένα ‘’σε θέλω’ και ‘’δεν σε θέλω΄’’.
Είναι μπερδεμένο μέσα μου.
Και δεν είμαι σίγουρος πώς να το διαχειριστώ, μπαμπά.
Εδώ μπορείς να με βοηθήσεις, Μπαμπά:
ΜΗΝ το πάρεις προσωπικά.
Εάν το πάρεις προσωπικά, θα νιώθεις απόρριψη και θα φύγεις από μένα!
Αυτό θα επιβεβαιώσει τους φόβους μου: Φεύγεις ξανά!
Θα κάνει τα πράγματα χειρότερα ...
Όταν επιστρέψεις στο σπίτι, δώσε μου χρόνο για να επανασυνδεθώ μαζί σου.
Πρέπει να επανασυνδεθώ μαζί σου σταδιακά, να μείνω σε απόσταση ή στην αγκαλιά της Μαμάς στην αρχή.
Το μόνο που χρειάζομαι είναι να επανασυνδεθώ μαζί σου στο δικό μου ΧΡΟΝΟ, χωρίς να βιαστώ.
Μην με αναγκάζεις να έρθω σε σένα ή να σου μιλήσω αμέσως.
Αντ’ αυτού, πώς θα σου φαινόταν να με ενημερώσεις ότι είσαι έτοιμος να παίξεις μαζί μου;
Όταν επιστρέφεις στο σπίτι, τι λες να κρυβόσουν πίσω από τον καναπέ και να με άφηνες να σε βρω με την Μαμά;
... μόλις είμαι έτοιμος/η;
Όταν επιστρέφεις στο σπίτι, τι λες να καθόσουν και να άρχιζες να χτίζεις ένα πύργο με τουβλάκια και να με άφηνες να έρθω κοντά σου;
... μόλις είμαι έτοιμος/η;
Όταν επιστρέφεις στο σπίτι, τι λες να έπαιρνες ένα από τα βιβλία μου και να άρχιζες να το διαβάζεις δυνατά, αφήνοντάς με να έρθω να κάτσω αγκαλιά σου…
... μόλις είμαι έτοιμος/η;
Μην με πιέζεις να επανασυνδεθώ πολύ γρήγορα,
Χρειάζομαι χρόνο για να επεξεργαστώ όλα αυτά τα αντιφατικά συναισθήματα μέσα μου.
Δείξε μου ότι είσαι διαθέσιμος και παιχνιδιάρικος και επέτρεψέ μου να συμμετάσχω στο παιχνίδι στον δικό μου χρόνο ...
Και σε παρακαλώ θυμήσου,
Μην το πάρεις προσωπικά.
Στο κάτω κάτω, αν αντιδρώ έτσι, είναι επειδή σε αγαπώ βαθιά, Μπαμπά.»
Από την σελίδα της MamaManon, trauma informed parenting support (μετάφραση προς βελτίωση από μένα)
Φώτισε για μένα κάτι που συμβαίνει τόσο συχνά και καθημερινά και δεν καταλαβαίνουμε.
Το παιδί την ώρα που «απορρίπτει» τον γονέα που επιστρέφει, χρειάζεται ακριβώς εκείνη την ώρα να συνδεθεί, απλά θέλει λίγο χρόνο : τον χρόνο του.
Μοίρασε το με έναν Μπαμπά που χρειάζεται να πάρει δύναμη!
3 ζωγραφισμένα αποφθεύματα για να αγαπήσεις τα λάθη του παιδιού σου (& τα δικά σου!)
/Αν φοβάσαι το λάθος και την αποτυχία, μένεις στάσιμος και κοιτάς το βουνό μπροστά σου.
Αν δεν είμαστε άνετοι με τα λάθη του παιδιού μας, επικοινωνούμε άθελά μας (και έξω λεκτικά κιόλας) ότι δεν εμπιστευόμαστε τις ικανότητες του…
Τι θα κάνει το παιδί;
Για να μη μας απογοητεύσει, θα κοιτάει το βουνό απο μακριά…δεν θα τολμήσει την ανάβαση του… μη τυχόν και αποτύχει…
ANTOINE DE SAINT EXUPERY
Τα λάθη είναι σκαλοπάτια!
JANE NELSEN
Αν θέλουμε (γονείς και δάσκαλοι) τα παιδιά να προσπαθούν και να τολμούν, πρέπει να αγαπάμε τα λάθη τους και τις αποτυχίες τους. (Πρέπει και να ξεπεράσουμε το δικό μας άγχος από την σχολική μας ηλικία… )
ΑΓΝΩΣΤΟ
Την Τετάρτη 18 Οκτωβρίου, ξεκινάνε δύο νέες ενδυναμωτικές ομάδες γονέων! Αν είσαι έτοιμος/η να μοιραστείς τους προβληματισμούς σου ως γονέας σε ένα ασφαλές χώρο εμπιστοσύνης και φροντίδας… & να μάθεις βήμα βήμα νέες αποτελεσματικές εναλλακτικές για να ακούς και να επικοινωνείς με το παιδί σου με ενσυναίσθηση και αποδοχή (και έτσι να βγεις από τη μάχη εξουσίας…) τότε ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ 😄
Το εσωτερικό μου παιδί έχει πολλά να πει
/
Χτες, 18:04.
Κάθομαι δίπλα στην Ελαία για να διαβάσουμε.
Και: Χάλια. Χάλια. Χάλια.
Οχι αυτή, προσπαθεί.
Εγώ.
Αγχώνομαι όταν δεν θα τα καταφέρει.
Πιέζομαι όταν είναι αργή.
Αισθάνομαι εντάσεις μέσα μου όταν κάνει λάθη.
Θέλω να της πω να τα κάνει καλυτερα, να της πάρω το μολύβι, να προσέχει περισσότερο, να πάει πιο γρήγορα, να τελειώνουμε.
Υποφέρω, κυριολεκτικά. Το σώμα μου ολόκληρο πονάει.
Νιώθω το στρες μου, το κοιτάω στα μάτια όμως, δεν το φοβάμαι.
Το θέλω μάλιστα. Περίμενε την ευκαιρία να βγει.
Περίμενε σχεδόν 30 χρόνια.
Δεν βουτάω στο χάος τώρα. Δεν πιέζω την Ελαία μου. Προσπαθώ να κάνω ότι καλύτερο. « Ωραία πρόοδο έκανες, κοίτα πως έγραφες πριν από μια εβδομάδα και κοιτά τώρα».
Από μέσα μου όμως πονάω. Και κάποιες κινήσεις μου σιγουρά με προδίδουν.
Κάνω ότι μπορώ.
Έχω κάτι να λύσω μέσα μου.
Ξέρω ότι παλεύω με τον εαυτό μου. Δεν θα έπρεπε να νιώθω έτσι, τόσο πιεσμένη.
Ξέρω ότι στο κομμάτι αυτό, έχω δουλειά.
Δεν της λέω τίποτα, βγαίνω λίγο να ηρεμήσω. Παίρνω αναπνοές.
Χρειάζομαι να μεγαλώσω εδώ. Είναι εντάξει αυτό.
Και η Ελαία μου δίνει αυτήν την ευκαιρία.
Θέλω να την αρπάξω. Δεν θα διαλέξω την εύκολη λύση.
Θέλω να χρησιμοποιήσω το μετα βλέμμα, να με δω από απέξω.
Τι μου συμβαίνει; Τι νιώθω; Τι έχω βιώσει ως παιδί; Τι προσπαθεί να μου πει το εσωτερικό μου παιδί; Τι σχέση είχα με το διάβασμα;
Ξεκινάω την εσωτερική διερεύνηση.
Βλέπω την μικρή Ελένη.
Της μιλάω, την βλέπω μπροστά μου : « Υπέφερες ε;» «Σε πίεζε η δασκάλα σου ε; « Οι γονείς σου ήθελαν καλούς βαθμούς ε;» « Φοβόσουν να αποτύχεις ε;» « Φοβόσουν την απόρριψη ε;» «Νόμιζες ότι οι καλοί βαθμοί σε καθορίζουν ε; ...
Έχει πολλά να πει το κοριτσάκι. Πράγματα που δεν άκουσε κανείς ποτέ.
Γράφω αυτά και τρέχουν δάκρυα.
Είναι το σημάδι ότι κάτι ακούμπησα. Είναι πολύ καλό για μένα αυτό. Και για την Ελαία.
Μεγαλώνω.
Σιγά σιγά.
Και Σήμερα θα είναι ίσως ήδη λίγο πιο εύκολο το διάβασμα για μένα.
———————————————————————-
Κείμενο γραμμένο το Σεπτέμβριο του 2020
——————————————————————
Την Τετάρτη 18 Οκτωβρίου στις 18:00, ξεκινάει μία νέα ενδυναμωτική ομάδα γονέων! Αν είσαι έτοιμος/η να μοιραστείς τους προβληματισμούς σου ως γονέας σε ένα ασφαλές χώρο εμπιστοσύνης και φροντίδας… & να μάθεις βήμα βήμα νέες αποτελεσματικές εναλλακτικές για να ακούς και να επικοινωνείς με το παιδί σου με ενσυναίσθηση και αποδοχή (και έτσι να βγεις από τη μάχη εξουσίας…) τότε ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ 😄
7 tips για πιο ομαλές αδελφικές σχέσεις...
/
Aν προσέχουμε αυτά τα 7 σημεία, η κατάσταση Δεν μπορεί να μην βελτιώνεται!
5 ιδέες για την 1η μέρα στο σχολείο
/Η πρώτη μέρα σχολείου μπορεί να φέρει συναισθήματα θλίψης και φόβου στο παιδί (και στον γονέα!).
Μερικές ιδέες για το πώς μπορούμε να τα διαχειριστούμε.
Με αποδοχή, ενσυναίσθηση και σεβασμό.
Αν το παιδί σου ξεκινάει τώρα το Νηπιαγωγείο ή το Δημοτικό:
μπορείς να διαβάσεις εδώ μία δική μου ιστορία που έγραψα όταν η μεγάλη μου κόρη πήγε στην 1η Δημοτικού…
μπορείς να διαβάσεις εδώ ένα κείμενο για την προσαρμογή από την Ψυχολόγο Ελίνα Κεπενού
Εύχομαι καλή σχολική χρονιά στα παιδιά και εμείς οι γονείς να έχουμε μόνιμα κατά νου το παρακάτω:
Συζήτηση με αφορμή το βιβλίο ''Μαμά, Μπαμπά, μ' ακούτε;'' στην Έκθεση βιβλίου Αθήνας (audio)
/Μπορείς να ακούσεις το Podcast της συζήτησης παρακάτω!
🤩 Με χαρά σε προσκαλούμε στην συζήτηση που θα γίνει με αφορμή το βιβλίο «Μαμά, Μπαμπά, μ’ ακούτε;» στην Έκθεση βιβλίου της Αθήνας.
🗓️ 3 Σεπτεμβρίου στις 18:30
📍 Σκηνή Μαρία Πολυδούρη, Έκθεση βιβλίου Πεδίο του Άρεως, Αθήνα
Θα μιλήσουν οι:
💛 Ελίνα Κεπενού, Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπεύτρια @elinakepenou για την αυτοφροντίδα του γονιού ως βάση της γονεϊκότητας και το πώς επηρεάζει την υγιή ανάπτυξη του παιδιού & και τη σύνδεση μας μαζί του
💛 Ανδρομάχη Καλλιβρούση, Εκπαιδευτικός με ενσυναίσθηση @bigmamapaidagogoi για το πώς ένα βιβλίο γονεϊκότητας μπορεί να βοηθήσει τον εκπαιδευτικό στην εκπαιδευτική του δράση. Τι δεξιότητα καλλιεργεί διαβάζοντας ένα τέτοιο βιβλίο, πώς διαμορφώνεται η επικοινωνία με τους γονείς στο σχολείο και πώς επηρεάζεται ο τρόπος που παρατηρούμε τα παιδιά σε μία τάξη.
Σε περιμένουμε στην παρέα μας!
Αν θέλεις να δεις περισσότερα για το βιβλίο KANE KΛΙΚ ΕΔΩ!
Αν έχεις ερωτήσεις στείλε μου ένα email στο eleni@positiveparents.gr & θα σου απαντήσω!
